Strona główna | Baza wiedzy | Badania geofizyczne | Badania sejsmiczne | Refleksyjne
BADANIA SEJSMICZNE TECHNIKĄ REFLEKSYJNĄ
Pomiary refleksyjne są metodą pozwalającą na uzyskanie obrazu struktur geologicznych szczególnie z większych głębokości. Pomiary takie polegają na rejestracji i analizie sztucznie wywołanej i odbitej fali sejsmicznej, od granic warstw geologicznych. Zasada działania jest zbliżona do metody georadarowej, tyle że w pomiarach sejsmicznych refleksyjnych wykorzystywane są sprężyste fale sejsmiczne natomiast w pomiarach georadarowych – fale elektromagnetyczne.
Początkowo sejsmika refleksyjna służyła jako jedno z narzędzi poszukiwań węglowodorów, w szczególności ropy naftowej i gazu ziemnego. Z czasem liczba zastosowań rosła i w chwili obecnej metoda ta znajduje wiele różnych aplikacji wszędzie tam, gdzie wymagana jest dokładna znajomość struktury geologicznej terenu np. wysady solne, źródła geotermalne oraz wykrywanie złóż kopalin, oceny stateczności podłoża, monitoringu eksploatacji.
Pomiar refleksyjny polega na wygenerowaniu przez źródło fal sejsmicznych w punkcie wzbudzenia, a następnie ich rejestracji przez czujniki drgań umieszczone na powierzchni ziemi w punktach odbioru. Drgania docierające do punktów odbioru są wynikiem rozchodzenia się i odbić fali sejsmicznej od granic geologicznych w głębi ziemi. Przy projektowaniu punktów wzbudzenia i odbioru należy przestrzegać tzw. zasady wielokrotnego pokrycia – przez każdy punkt odbicia powinno przechodzić min. kilkadziesiąt promieni sejsmicznych. Ma ona na celu wzmocnienie sygnału pochodzącego z każdego punktu odbicia.
Odbiór i rejestracja za pomocą sejsmografu odbić od struktur podziemnych fal sejsmicznych prowadzi do opracowania tzw. hodografów fali odbitej czyli krzywych czasu przyjścia tej fali do kolejnych odbiorników np. geofonów (lub ich grup tworzących kanał sejsmiczny). Badania tą metodą jest możliwe, gdy ośrodek musi być warstwowany, o upadzie warstw do 45° i niewielkim zuskokowaniu. Odbicia fali następują w miejscach gdzie ośrodki różnią się tzw. impedancją akustyczną.
Zarejestrowane w czasie pomiaru dane wymagają skomplikowanych procedur przetwarzania, zanim możliwe będzie uzyskanie sejsmicznego obrazu struktury geologicznej.
Metodę sejsmiczną techniką refleksyjną można wykorzystać do określenia i wyznaczenia:
- granic litologicznych, facjalnych,
- warstwowania budowy geologicznej,
- granic oddzielających strefy o różnym stanu zwietrzenia,
- granicy przebiegu podłoża skalnego,
- poziomu zwierciadła wód,
- stref uskokowych, stref spękań i osłabienia,
- monitoringu eksploatacji złóż np. siarki.
