Strona główna | Baza Wiedzy
Baza wiedzy
Rzetelne rozwiązanie danego zadania wymaga znajomości właściwości ośrodka zarówno geofizycznych jak i geotechnicznych. Badania geotechniczne dostarczają punktowych informacji na temat geotechnicznych właściwości badanego ośrodka, natomiast metody geofizyczne pozwalają określić właściwości geofizyczne ośrodka w sposób ciągły i nieinwazyjny. Należy mieć na uwadze to, że każda metoda geofizyczna jak i geotechniczna jest szczególnie korzystna do pewnych (typowych dla siebie) zagadnień, ale również ma swoje ograniczenia, które powodują, że dana metoda może być całkowicie bezużyteczna do rozwiązania pewnych zadań. Zarówno z korzyściami jak i ograniczeniami danej metody i techniki badawczej powinni zapoznać się projektanci oraz inżynierowie. Ich właściwy dobór jest podstawowym elementem dla rozwiązania zadania.
Obie dziedziny wzajemnie się uzupełniają, a ich korelacja pomaga w kompleksowym przedstawieniu zagadnienia, co jest niezmiernie ważne dla różnych projektów, inwestycji budowlanych itp.
Badania geotechniczne
Badania geotechniczne mogą być prowadzone różnymi technikami: ręcznie, lub przy użyciu specjalistycznych maszyn (wiertnic lub sond). Prace ręczne stosuje się do badań płytkich oraz prostych, natomiast prace z wykorzystaniem wiertnic lub sond służą badaniom głębokim oraz skomplikowanym, gdzie konieczne jest uzyskanie głębszych odwiertów. Celem badań geotechnicznych jest opis litologiczny oraz określenie właściwości geotechnicznych badanego ośrodka poprzez bezpośrednią analizę rdzeni i zwiercin. Wynikiem takich badań jest tzw. karta otworu na której przedstawione są w sposób zwięzły, obrazowy i czytelny parametry oraz właściwości badanego ośrodka.
Badania geofizyczne
Do badań geofizycznych stosuje się różne metody w zależności od tego jaki jest cel badań oraz co chce się uzyskać. Do najpowszechniej używanych zalicza się metody sejsmiczne, georadarowe, elektrooporowe oraz grawimetryczne. Każda metoda ma różne techniki akwizycji danych w terenie przy użyciu specjalistycznej aparatury pomiarowej. Następnie otrzymane surowe dane (polowe) podlegają filtracji oraz przetworzeniu wykorzystując zaawansowane i nowoczesne oprogramowanie. Ostatnim etapem jest interpretacja geofizyczna otrzymanych przetworzonych wyników. Na tym etapie istotna jest korelacja wyników geofizycznych z danymi geotechnicznymi.
Wynikiem pomiarów geofizycznych w połączeniu z badaniami geotechnicznymi jest przekrój geologiczno-inżynierski na obrazie geofizycznym. Na takim przekroju przedstawiona jest lokalizacja punktowych otworów geotechnicznych wraz z wydzielonymi rodzajami warstw geotechnicznych oraz ich stanami. Widoczna interpretacja geofizyczna charakteryzuje ośrodek gruntowo-skalny pomiędzy otworami przy zastosowaniu ekstrapolacji parametrów geotechnicznych. Geofizyka uściśla dane geotechniczne (głównie zasięg poszczególnych warstw) oraz może wskazywać na różnego typu anomalie lub zaburzenia w ośrodku.
Taka korelacja badań geofizycznych i geotechnicznych niesie wiele korzyści – dokładnie i precyzyjnie charakteryzuje ośrodek w którym są prowadzone badania i dostarcza wielu cennych informacji na temat jego parametrów oraz budowy. Najważniejszą jednak zaletą takich kompleksowych badań jest możliwość wykrycia lokalnych osłabień parametrów wytrzymałościowych gruntu. Informacje te są niezwykle cenne dla projektantów, inwestorów oraz inżynierów zainteresowanych różnego rodzajem inwestycjami budowlanymi, rozbudowami, odkrywkami i innymi pracami inżynierskimi.
Szczególne zastosowanie badań geofizycznych oraz geotechnicznych występuje na Dolnym oraz Górnym Śląsku, a także na pozostałych obszarach gdzie istnieje wiele terenów górniczych i pogórniczych. Takie obszary charakteryzują się niejednorodnym gruntem i wykrywane są tam znaczące różnice nawet pomiędzy bliskimi otworami. Skomplikowana budowa ośrodka, występowanie gruntów organicznych oraz inne niekorzystne warunki gruntowo-skalne wymagają dokładnych i kompleksowych badań geofizycznych oraz geotechnicznych.
