Strona główna | Baza wiedzy | Badania geofizyczne | Badania elektrooporowe | Sondowania
BADANIA ELEKTROOPOROWE TECHNIKĄ SONDOWANIA
Technika sondowań elektrooporowych, jako podstawowe badania elektrooporowe, polega na tym, że w każdym kolejnym kroku pomiarowym rozsuwamy elektrody zasilające od siebie zwiększając w ten sposób zasięg głębokościowy. Punkt, dla którego wykonywany jest pomiar to środek pomiędzy elektrodami pomiarowymi.
Najczęściej stosowanymi układami przy sondowaniach elektrooporowych są układ Schlumbergera oraz układ Wennera. W układzie Schlumbergera elektrody zasilające są oddalone od elektrod pomiarowych, natomiast w układzie Wennera odległości pomiędzy elektrodami są takie same.
Krzywa sondowania elektrooporowego
Wynikiem sondowań elektrooporowych są krzywe sondowań przedstawiające zależność oporności pozornej od połowy rozstawu elektrod zasilających. Na podstawie otrzymanej krzywej (tzw. polowej) interpretuje się oporność rzeczywistą oraz miąższości warstw. Rozwiązanie polega na doborze jak najbardziej prawdopodobnego i odzwierciedlającego dane polowe modelu geoelektrycznego. Do tego celu wykorzystuje się metody numeryczne pozwalające na minimalizację błędu dopasowania aż do otrzymania satysfakcjonującego rozwiązania.
Podstawowym problemem pojawiającym się przy interpretacji jest zjawisko ekwiwalencji, czyli pokrywania się krzywych dla różnych modeli. Ograniczeniem są także zmiany poziome oporności elektrycznej, nieuwzględniane przy sondowaniach elektrooporowych, dlatego też ta metoda nadaje się szczególnie dla płasko-równoległego lub lekko nachylonego układu warstw. Końcowym efektem jest interpretacja geologiczno-inżynierska w korelacji z danymi z otworów badawczych.
Sondowania elektrooporowe w korelacji z badaniami geotechnicznymi dla przewiertu kierunkowego HDD pod projektowany gazociąg
Jednym z najczęstszych zastosowań sondowań jest monitoring geoelektryczny tzn. powtarzanie pomiarów w tych samych punktach pomiarowych, prowadzone z określonym interwałem czasowym, w celu prześledzenia zmian zachodzących w czasie (np. proces migracji zanieczyszczeń ze składowiska, zmiany i wahania zwierciadła wody).
Bardziej zaawansowaną metodą jest tomografia elektrooporowa będąca połączeniem sondowania i profilowania elektrooporowego. Pozwala ona w sposób o wiele bardziej wydajny scharakteryzować ośrodek gruntowo-skalny pod kątem zmian oporności.
